همکاران

دکتر لیندا الدر یک روانشناس تربیتی و یک مرجع برجسته در زمینه تفکر نقادانه است. او رئیس بنیاد تفکر نقادانه و مدیر اجرایی مرکز تفکر نقادانه است. دکتر الدر روانشناسی و تفکر نقادانه را در سطح دانشگاهی تدریس کرده است و برای بیش از 20000 مربی در تمام سطوح ارائه کرده است. او چهار کتاب را تالیف کرده است، از جمله تفکرنقادانه: ابزارهایی برای به عهده گرفتن مسئولیت یادگیری و زندگی شما، تفکرنقادانه: ابزارهایی برای به عهده گرفتن مسئولیت زندگی حرفه‌ای و شخصی، و بیست و پنج روز برای تفکر بهتر و زندگی بهتر. او هجده راهنمای متفکر در مورد تفکر نقادانه را تالیف کرده است و یک ستون فصلی در مورد تفکر نقادانه در مجله آموزش توسعه‌ای را نیز به رشته تحریر درآورده است.

دکتر الدر همچنین در توسعه نظریه تفکرنقادانه سطح جدیدی ایجاد کرده است. دکتر الدر با درنظر گرفتن اهمیت درک و روشن کردن رابطه بین تفکر و عاطفه و موانع تفکر نقادانه، این موضوعات را در مرکز کار خود قرار داده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد دکتر الدر و کار بنیاد تفکرنقادانه به www.criticalthinking.org مراجعه کنید.

در آغاز دهه هفتاد هجری شمسی نخستین درسگفتار درباره تفکر نقادانه – یا به تعبیر ملکیان، «تفکر نقدی»- در موسسه امام خمینی ارائه شد. متن دقیق و بدیع این درسگفتار الهام‌بخش پژوهشگران و مترجمان دیگری برای توسعه و ترجمه آثار بیشتر در زمینه تفکر نقادانه در ایران بود. از نظر ملکیان تفکر نقادانه توسعه منطق مادی در مقابل منطق صرفا صوری بود. وجه نوین آن نیز در این نکته بود که منطق صوری را به تنهایی برای برآوردن هدف تصحیح خطاهای فکری کافی نمی‌دانست. ملکیان توسعه تفکر نقادانه را بخش مهمی از هدف توسعه عقلانیت و اخلاق باور در جامعه می‌دانست. ملکیان آغازگر  موثری در معرفی تفکر نقادانه به ایرانیان بود.

نایجل واربرتون (1962 – ). نایجل واربرتون یک فیلسوف آزاد، گوینده پادکست و نویسنده پرفروش چندین کتاب مقدماتی معروف فلسفه از جمله: A Little History of Philosophy ؛ Philosophy: The Basics ؛ Thinking from A to Z ؛ Philosophy: The Classics ؛ Free Speech: A Very Short Introduction ؛ Philosophy: Basic Readings ؛ Freedom: An Introduction with Readings ؛ و The Art Question. او همچنین دو کتاب را بر اساس پادکست محبوب فلسفه خود که با دیوید ادموندز “Philosophy Bites” ساخته است، ویرایش کرده است. آدرس توییتر او @philosophybites است و وبلاگ‌های Virtual Philosopher و Art and Allusion را اداره می‌کند. پادکست‌های دیگر او عبارتند از  Social Science Bites، Free Speech Bites، Everyday Philosophy و Philosophy: The Classics – که همه درiTunes  در دسترس هستند.

ادوارد دوبونو را به عنوان نویسنده و متفکر می‌شناسند. عمده فعالیت‌های او در زمینهٔ شیوه‌های تفکر و آموزش تفکر خلاق است. او توانایی فکر کردن را یک مهارت و در واقع مهم‌ترین مهارت انسانی می‌داند و معتقد است فکر کردن مهارتی آموختنی است و نباید آن را با هوش اشتباه گرفت.

دوبونو در کتاب «من درست می‌گویم، تو غلط» از آغاز  رنسانسی نوینی در تاریخ بشر سخن می‌گوید. او توضیح می‌دهد که رنسانس اول با کشف دوبارهٔ یونان باستان آغاز شد، دومین رنسانس به زعم او از عقاید متفکران یونان باستان نظیر افلاطون، ارسطو و سقراط عبور خواهد کرد و برای چیزهایی نظیر «تفکر ادراک‌محور و خلاق»، «کشف و شهود» و «آفرینش» اهمیت بیشتری قائل خواهد شد. او پایه‌گذار مفهومی به نام تفکر جانبی است که به نظر او سنگ‌بنای رنسانس دوم محسوب می‌شود.

نام بسیاری از مؤسسات، نهادها و شرکت‌های بزرگ در فهرست شرکت‌هایی که در حال حاضر از روش‌های دوبونو استفاده می‌کنند به چشم می‌خورد از جمله: مایکروسافت، نیویورک تایمز، زیمنس، مک دونالد، تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده و …

مایکل کالت متخصص و مربی تفکر نقادانه و نویسنده کتاب «تفکر هوشمندانه – تفکر نقادانه برای بهبود مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری» است. در سال 2004، مایک کالت 30 سال حرفه خود در حل‌مسئله، نوآوری و رهبری را به کار گرفت و HeadScratchers (www.headscratchers.com) را برای آموزش حرفه‌ای ها و رهبران کسب و کار در حوزه تفکر نقادانه برای حل مسئله، تصمیم گیری و خلاقیت راه‌اندازی کرد. ماموریت HeadScratchers از نظر او: کمک به افراد برای بهتر شدن در حل مغزرنج‌ها در مسیر شغلی افراد است. تلاش او یک مدل موفق ایجاد کرده است و کارگاه هایی را برای آموزش متخصصان کسب و کار و بهبود تفکر نقادانه، حل مسئله و توانایی های تصمیم‌گیری آن‌ها برگزار می‌کند.

نظریات متیو لیپمن در رابطه با آموزش فلسفه به کودکان، با دیدگاه بسیاری از نظریه‌پردازان آموزشی، از جمله ژان پیاژه در تضاد است از این جهت که پیاژه معتقد بود کودکان قبل از حدود 11 سالگی، قابلیت تفکر انتزاعی را ندارند. بنابراین استدلال منطقی و تفکر انتزاعی نمی‌تواند در سنین پائین شکل بگیرد. بسیاری از آموزشگران نیز در مورد وارد کردن زمینه جدیدی به برنامه آموزشی به عنوان فلسفه برای کودکان، مردد بودند. اما لیپمن، در سال 1974 با پشتیبانی کالج ایالتی مونتکلر،  نخستین موسسه خود را برای توسعه آموزش فلسفه برای کودکان تاسیس کرد و برنامه‌های خود را برای بیش از چهار هزار مدرسه در سراسر ایالات متحده امریکا و 60 کشور دیگر و در قالب 40 زبان مختلف ارائه داد.